روش های شناسایی عسل طبیعی
در سراسر دنیا شیوه های متعددی برای تشخیص و شناسایی عسل طبیعی معرفی شده که هیچ یک از آن ها موثق نبوده و فاقد مستندات و پشتوانه های علمی هستند. شناسایی عسل طبیعی فقط و فقط از طریق آنالیزهای آزمایشگاهی جامع امکان پذیر است. عسل های دارای نشان های تجاری معتبر، فروشگاههای معتبر تایید شده توسط سازمان های نظارتی و مراکز تحقیقاتی معتبر عرضه کننده محصولات دانش بنیان فرآورده های زنبور عسل یکی از روش های شناسایی و تهیه عسل طبیعی هستند.
در عسل های عرضه شده فله ای، برچسب های غیر معتبر، عسل های ارزان قیمت، عسل های با تبلیغات غیر معتبر و عرضه شده در فروشگاه های نامعتبر تقلبات متعددی مشاهده می شود که بدلیل عدم شناسنامه، هویت و منشاء تولید آن ضمن تهدید سلامت مصرف کننده از نظر حقوقی قابل پیگیری نیست.
چگونه عسل طبیعی را شناسایی و ارزیابی کنیم؟
عسل براساس ترکیبی از آنالیزهای متعدد و جامع قابل شناسایی که عبارتند از:
1) آنالیزهای کیفیت و اصالت عسل
الف- ارزیابی فیزیکو-شیمیایی:
ساكاروز: حداكثر 5 درصد، رطوبت: حداكثر 20 درصد
فعاليت دياستازی عسل بر حسب واحد دياستاز: حداقل 3
نسبت به فروكتوز به گلوكز: حداقل 9/0
هيدروکسی متيل فورفورال: حداكثر 40 ميلي گرم در كيلوگرم، پرولین
ب- ارزیابی حسی (ارگانولپتیک): آنالیزهای حسی شامل ارزیابی و کمی سازی ویژگی های با ارزش بوسیله حس های انسانی می باشد. ارزیابی حسی مجموعه ای از رنگ، بو، طعم و بافت را در بر می گیرند.
2) آنالیزهای اصالت، کیفیت و منشاء گیاهی عسل
الف- ارزیابی گرده شناسی: گرده های موجود در عسل به صورت کمی و کیفی نشانگر منشاء گیاهی عسل هستند و در اصالت سنجی و کنترل کیفیت عسل موثرند. در حجم معینی (10 گرم) از عسل طبیعی تعداد دانه های گرده باید در حد استاندارد باشد. به علاوه نوع دانه های گرده هر عسل نشان دهنده منشاء گیاهی عسل است. به عنوان مثال در عسل آویشن دانه های گرده گیاه آویشن، در عسل گون ودر عسل چل گیاه براساس نوع زیستگاه، گرده گونه های گیاهی متنوع با درصد متفاوت وجود دارد.
ب- ارزیابی فیتوشیمی: ترکیبات شیمایی عسل از مولفه های اصلی در شناسایی عسل طبیعی محسوب می شوند. نوع این ترکیبات در عسل های مختلف دارای تنوع است. قندها، اسیدهای آمینه و پروتئین ها، ترکیبات معطر، ترکیبات پلی فنلی و فلاونوئیدها، املاح معدنی و ویتامین ها در هر نوع عسل منحصر به فرد بوده و می تواند مبنای تمایز عسل، کنترل کیفی و اصالت سنجی قرار گیرد.
3) آنالیزهای تعیین سلامت عسل
الف- ارزیابی میکروبیولوژی عسل: وجود كلستريديومهاي احياء كننده سولفيت (منفی در عسل سالم)، مخمر وكپك ها (تا 100در یک گرم عسل مجاز) بررسی می کند.
ب- ارزیابی فلزات سنگین و نهاده شیمیایی: که وجود هرگونه ترکیبات شیمایی اضافه شده به عسل اعم از آنتی بیوتیک ها و سموم دفع آفات زنبور و نیز فلزات سنگین باید در حد استاندارد باشد.
در این مقاله سعی شده است تا به روش های علمی تشخیص و شناسایی عسل طبیعی آشنا شوید. سایت عسل فلومیس تلاش می کند تا در مقالات بعدی خود اطلاعات بیشتری در اختیار کاربران قرار دهد.
