گون به عنوان یکی از بزرگترین جنس های گیاهان گلدار در دنیا محسوب می شود که ایران با حدود 900 گونه از این جنس یکی از مراکز مهم تنوع آن در جهان طبقه بندی شده است. این جنس دارای ارزشهای دارویی بسیار زیادی است که توسط مطالعات پزشکی بالینی، تجربیات معتبر طب سنتی و نیز مطالعات آزمایشگاهی شیمی گیاهی تایید شده است. ماده کتیرا از حدود 45 گونه از گون های ایران استخراج می گردد که دارای کاربردهای وسیعی در صنایع دارویی و صنعتی است. ماده گزانگبین نیز از فعالیت های حشره ای خاص بر روی گون گزی تولید می شود که در تهیه گز و انواع شیرینی سنتی کاربرد داشته و از ارزش غذایی و دارویی بالایی برخوردار است. انواع متنوعی از گون به عنوان گیاهان تولید کننده شهد و گرده سطح وسیعی از مراتع کوهستانی کشور ایران را پوشش می دهند که برای تغذیه زنبور عسل و تولید فرآورده های زنبور عسل کاربرد دارند. به دلیل سطح پوشش و تراکم بالای این گونه در ایران، میزان شهد تولیدی از آن زیاد بوده و منبع بسیار با ارزشی جهت تولید عسل با کیفیت وارگانیک محسوب می شود.

ویژگی های ارگانولپتیک(حسی) عسل گون گز :  عسل گون دارای طعم دلچسب و عطری مطبوع و ملایم است. رنگ آن از نارنجی زردطلایی، تا زرد روشن متغیر است.

طبع عسل گون گز: طبع این عسل معتدل است و برای طیف وسیعی از مزاج ها قابل استفاده است.

مطالعات بالینی عسل گون گز: تقویت قوای عمومی بدن، درمان سرفه، تنظیم و تقویت سیستم گوارشی، ویژگی های آنتی اکسیدانی و ضد التهابی و نیز قند متعادل برای بیماران دیابتی. به واسطه ترکیبات آنتی اکسیدانی بالا، عسلی مطلوب برای درمان و پیشگیری از بیماری های فیزیولوژیکی است.

سایر ويژگی ها: این عسل بواسطه منطقه تولید آن که عمدتا عاری از ترکیبات شیمیایی مضر (سموم، علف کش ها و قارچ کش ها) است بسیار سالم بوده و در بسیاری از مطالعات در طبقه ارگانیک طبقه بندی شده است.